سازمان بهداشت جهانی در هفتم آوریل 1948 میلادی مصادف با 18 فروردین 1327 با هدف سلامت برای تمام مردم جهان تاًسیس شد. اساسنانه ی آن مهمترین سندی است که تا به حال درباره بهداشت بین المللی تنظیم شده است. با گذشت 70 سال از عمر سازمان جهانی بهداشت، تعداد کشورهای عضو از 61 کشور (در سال 1948) به 194 کشور (در حال حاضر) افزایش یافته است. اجلاس مجمع بهداشت جهانی همه ساله در ماه مه در ژنو مرکز سازمان برگزار می شود. هیئت اجرایی شامل 32 نفر عضو می باشد که توسط مجمع از بین کشورهای عضو برای مدت سه سال انتخاب می شوند. جلسات هیئت اجرایی سالی دو بار (ژانویه و مه) تشکیل می شود.

در بیانیه ای که در سی امین نشست مجمع جهانی بهداشت در سال 1977 که به بیانیه ی آلماآتا معروف شد، آمده است که: در دهه های آینده هدف اجتماعی و اصلی دولت ها و سازمان بهداشت جهانی، باید دستیابی همه مردم جهان تا سال 2000 میلادی به سطحی از سلامتی (سلامتی جسمی، روانی و اجتماعی) باشد که امکان برخورداری از یک زندگی موثر و مولد را برای آنان فراهم آورد. مراقبت های بهداشتی اولیه با بیانیه آلماآتا در سال 1978 و بهداشت برای همه تا سال 2000، جزو سیاست های اصلی سازمان بهداشت جهانی در آمده است.

در بازنگری نشست جهانی بهداشت سال 1998 بر تعهد برای بهبود کلی وضعیت سلامتی، مخصوصاً در جوامع محروم، تاًکید شد. این مسئله به "بهداشت برای همه" به عنوان برنامه و خط مشی در قرن 21 منتهی گردید که در آن مجدداً تعهد بر گسترش "مراقبت های بهداشتی اولیه" را مورد تاًکید قرار می دهد.

نویسنده و پژوهشگر:مهدی حارث آبادی عضو هیآت علمی دانشکده پرستاری و مامایی